Terneuzen

Het was voor mij een eer om donderdagavond 1 februari voor de laatste keer in de raad het woord te mogen voeren voor het laatste bespreekstuk dat die avond op de agenda stond. Om gezondheidsredenen heb ik moeten besluiten om het fractievoorzitterschap over te dragen.

 

Mijn collega Sonja Mulleman is inmiddels door het dagelijks bestuur van de SP benoemd tot plaatsvervangend fractievoorzitter.  

 

Het is bijzonder hoe snel de tijd is voorbijgegaan sinds mijn maidenspeech op 9 november. Donderdagavond markeerde mijn laatste toespraak als tijdelijk raadslid, en ik zat hier met een onverminderde toewijding aan het welzijn van onze samenleving.

 

In mijn maidenspeech heb ik benadrukt dat het onze taak als volksvertegenwoordiger is om de bestaanszekerheid in onze samenleving te waarborgen en open te staan voor de problemen en uitdagingen die onze inwoners ondervinden. Helaas moet ik constateren dat de geluiden van inwoners die zich niet gehoord voelen, nog steeds onze oren bereiken. Het lijkt erop dat het algemeen belang soms boven het belang van onze inwoners wordt geplaatst.

Tijdens de raadsvergadering van 1 februari werd de motie ‘huisvesting arbeidsmigranten’ besproken. Deze motie was ingediend door de PvdA/GroenLinks. Vorige week hadden wij een wijzigingsvoorstel gestuurd naar de indieners van de motie. Jammergenoeg werd slechts één van onze goede aanvullingen in de motie van de PvdA/GroenLinks verwerkt. De motie hebben we dan ook niet mede ondertekend. In overleg met onze fractie hebben we wel VOOR deze motie gestemd.

Helaas kapte de burgemeester mijn betoog, over de leefbaarheidsproblemen in Sluiskil, na twee waarschuwingen af en diende improviserend verder te gaan. (Dat krijg je als je je niet houdt aan het “reglement van orde”). Desalniettemin heb ik mijn best gedaan om voor Sluiskil mijn punt te maken.

 

Inwoners van Sluiskil ervaren een gevoel van verwaarlozing binnen de gemeente Terneuzen. Als een afvoerputje lijken zij te fungeren, waarbij het water van problemen en uitdagingen zich ophoopt. Het water, dat overvloedig aanwezig is in Sluiskil, zij het soms in de vorm van overlast langs het kanaal. Bewoners hebben sterk het gevoel dat de gemeente de problemen en ongemakken naar Sluiskil doorschuift.  

De leefbaarheid in onze gemeente staat onder druk, getuige de magere score op leefbaarheid en de tekortkomingen op het gebied van woningen en voorzieningen, zoals blijkt uit recent onderzoek van het Planbureau voor de Leefomgeving.

 

Een recente rondgang in Sluiskil heeft ons geconfronteerd met de realiteit waarin sommige inwoners leven. Het is schrijnend om te zien dat een alleenstaande moeder met drie jonge kinderen maandenlang geen gebruik kan maken van de douche. Noodgedwongen wast de moeder haar kroost in de gootsteen in de keuken, alwaar de keukenkastjes zowat van de muur vallen. De huisbaas ziet het niet als zijn verantwoordelijkheid.  

Een medewerker van de SP-Hulpdienst heeft ter plaatse het e.e.a. kunnen vaststellen en gaat de dame helpen om een einde aan deze situatie te maken. Dit soort situaties vraagt om concrete actie en aandacht.

Voor ons was deze rondgang zeer waardevol, wij hebben veel mensen gesproken.         

Ook zijn wij geschrokken over wat wij zijn tegen gekomen. Wij hadden vooraf een lijst met alle adressen waarvoor een vergunning flexbewoning is afgegeven en adressen waarvoor een vergunning is aangevraagd. Wij hebben zelf woningen aangetroffen waar arbeidsmigranten gehuisvest zijn, terwijl deze adressen helemaal niet op de lijst “verleende vergunningen” voorkomen.

Op de Bosjesweg troffen wij een woning waar 6 personen van verschillende nationaliteiten wonen, een vrouw die wij hebben gesproken was erg verdrietig over de situatie waar zij in zit.
Ook troffen wij een woning met 4 Poolse mannen, waarbij we vanaf de voordeur een groot gat in het plafond zagen waaruit kabels loshingen. De Poolse man die ons toesprak was uiterst tevreden over zijn huis. Heel bizar.

 

In onze eigen onderzoeken hebben we geconstateerd dat het aantal vergunde situaties niet overeenkomt met de werkelijke huisvesting van arbeidsmigranten. Totaal zo’n 70 woningen.

 

De aanwezigheid van huisjesmelkers die mogelijk de wet overtreden, en de recente ontdekking van schrijnende omstandigheden, onderstrepen de urgentie van effectieve handhaving en een verscherpte handhavingsstrategie.  

 

Belangrijk om te benadrukken is dat huisjesmelkerij geen grenzen kent, en het lijkt erop dat Belgische beleggers en huisjesmelkers een aantrekkelijke markt zien in Zeeuws-Vlaanderen. In België zijn de straffen voor huisjesmelkerij aanzienlijk zwaarder dan in Nederland. Het is tijd dat we serieus kijken naar de handhaving van wet- en regelgeving om ervoor te zorgen dat huisjesmelkers geen vrij spel hebben in onze regio.

 

De SP is dit jaar begonnen met een slogan: Aan de Slag!! Die willen wij graag aan de Wethouder meegeven.

 

De invoering van de Wet goed verhuurderschap en het openen van een meldpunt m.i.v. 1 januari, is een stap in de goede richting, maar handhaving blijft cruciaal. De toezegging van de wethouder om de handhavingsstrategie te verscherpen en meer menskracht in te zetten, juichen wij toe.

 

Echter, de snelheid waarmee dit gebeurt, is van groot belang. Controle van woningen maanden na vergunning verlening, zoals controle op brandveiligheid en brandpreventie kan leiden tot levensgevaarlijke situaties!!! Uit eerdere controles is gebleken dat bij veel woningen het hier aan schort. En met de wetenschap dat het aantal woningbranden in Terneuzen vorig jaar hoger was dan het gemiddelde van vijf voorgaande jaren.  

 

Wij vragen ons af: Hoe zit het met de controle op o.a. brandveiligheid en preventie m.b.t. de opvanglocaties voor vluchtelingen, zoals het pand op de Westkade in Sas van Gent? Is dit gecontroleerd en op orde op alle opvanglocaties?

 

 

Je kan de kraan wel dicht doen, maar als je te weinig dweilen hebt...

Wij vroegen de wethouder dan ook: voor welke datum heeft u de handhavingsstrategie daadwerkelijk verscherpt en de handhaving op orde gebracht? Wethouder Hulle heeft toegezegd binnen 2 maanden met een plan van aanpak te komen, waarbij hij wil inzetten met “Special Forces”. Ik heb de wethouder meegegeven daarbij in te zetten met handhavers die niet vanachter een bureau werken, maar zichtbaar op straat gaan handhaven. Hulle gaat dit meenemen in het plan van aanpak.  

Dat handhaven tijd kost. Dat geloven wij graag, maar de kraan staat open en de Wethouder is aan het dweilen. Wij zijn stellig van mening dat huisvesting van arbeidsmigranten in woonwijken gestopt moet worden.

 

Met andere woorden stoppen met verlenen van vergunningen voor flexbewoning, de afdeling handhaving versterken en de handhavingsstrategie verscherpen.

 

Daarnaast willen we aandacht vestigen op het probleem van schijnbaar leegstaande woningen. Door strikter te handhaven op leegstand, zoals de gemeente Goes doet op basis van watergebruik, kunnen we mogelijk huisvesting voor ondermijnende activiteiten voorkomen. Het recente veldwerk van de SP heeft aangetoond dat dit risico reëel is. We moeten proactief handelen om deze potentiële gevaren het hoofd te bieden.

 

Tot slot wil ik het hebben over de vraag naar arbeidsmigranten in Zeeuws-Vlaanderen. Uit gesprekken met de bewaking van de opvanglocatie de oude bibliotheek blijkt dat vluchtelingen hier niet willen blijven, omdat ze hier geen werk kunnen vinden. De wethouder benadrukt het belang van arbeidsmigranten in onze regio, maar het Planbureau voor de Leefomgeving nuanceert dit standpunt. Het recente rapport van de Staatscommissie demografische ontwikkelingen 2050 adviseert om nu al te sturen op een gematigde groei van de bevolking.

 

Het beperken van laagwaardige arbeidsmigratie en het stellen van streefcijfers voor migratiesaldo zijn onderdelen van dit advies. Het is niet alleen de verantwoordelijkheid van de Rijksoverheid, maar ook die van de gemeente om hierop actie te ondernemen.

 

Mijn vragen aan de wethouder zijn dan ook: gaat u serieus aan de slag met de aanbevelingen van de Staatscommissie en het Planbureau voor de leefomgeving?

Geeft u de garantie aan de raad en de inwoners van Terneuzen dat u de arbeidsmigratie in onze regio in goede banen gaat leiden?

Jammer genoeg kreeg ik in de raadsvergadering niet de ruimte en de tijd om deze vragen te stellen.

 

Voor onze fractie was het een dilemma, want de voorgestelde motie gaat naar onze mening niet ver genoeg, het blijft pleisters plakken en wij denken dat niet het gewenste effect hebben op een verbetering van de leefbaarheid. Onze fractie had een wijzigingsvoorstel ingediend bij de opsteller van de motie, deze was helaas niet overgenomen.

 

Wij hebben overwogen om alsnog met een andere motie te komen, echter zien wij ook dat hierdoor de beleidsregels aangepast zal moeten worden waardoor het langer gaat duren voordat er een oplossing komt. In de fractie hebben wij daarom besloten om de Wethouder een kans te geven om met het plan van aanpak aan de slag te gaan.

 

Nu met de toezegging van Wethouder Hulle voor een plan van aanpak en het overnemen van de motie zijn wij blij dat er op korte termijn een oplossing gaat komen en mogelijk zal bijdragen in een verbetering van de leefbaarheid in de gemeente.

 

Wij pleiten ervoor dat het belang van investering in de leefbaarheid en de belangen van de inwoners van de gemeente Terneuzen op dit punt het belangrijkste is.