Terneuzen

Op 17 april 2025 stond Terneuzen even in het middelpunt van de wereld. Midden in de dynamiek van The Passion werd onze stad onverwacht het podium van een groter verhaal. Terneuzen, vaak vergeten, kreeg plots de aandacht in het Paasverhaal. En hoewel dit financieel veel van ons vroeg, wilden wij laten zien wat Terneuzen te bieden heeft. De boodschap was simpel en krachtig: “Je bent niet alleen.”

Niet in het epicentrum van het spektakel, maar aan de rand, tussen de mensen, stonden wij daar om te strijden voor iets dat ons allen aangaat: de toekomst van zorg in Nederland. In het bijzonder in Terneuzen en onze regio Zeeuws-Vlaanderen.

Wat veel mensen niet weten, is dat ons ziekenhuis dreigt te verdwijnen door verschraling. Dit is geen gewone locatie, maar een plek van zorg, veiligheid en vertrouwen. En met dit ziekenhuis verdwijnen ook honderden waardevolle zorgbanen. De werkplekken die het zorgsysteem draaiende houden, staan op de tocht. Het is een harde realiteit: zorg wordt steeds meer gedreven door de wet van de markt, in plaats van door de zorgbehoefte van mensen die ziek zijn en daarvan afhankelijk zijn, zoals geboortenzorg, eerste hulp en meer.

Te vaak lijken bedrijven, aandeelhouders en winstoogmerken belangrijker dan de menselijke maat. Zorg moet weer terug naar publieke handen. Zorg moet een recht zijn, geen product. Het mag geen luxe zijn, maar een basisbehoefte. Te veel geld verdwijnt in de zakken van bedrijven die snelle winsten nastreven, terwijl het geld bedoeld is voor degenen die zorg echt nodig hebben. Want niemand kiest ervoor om ziek te zijn, en toch betalen wij steeds meer voor iets wat voor iedereen toegankelijk zou moeten zijn.

Op de dag van The Passion verzamelden wij handtekeningen, maar belangrijker nog, wij stonden stil bij de verhalen die mensen met ons deelden. Verhalen van onzekerheid, van zorgen over de toekomst, van angst voor het verlies van zorg. Deze verhalen gaven ons de kracht om door te gaan, omdat ze ons herinnerden waarom we dit doen. Het gaat niet alleen om cijfers en geld, maar om mensen.

En toen, op die bijzondere dag, gebeurde er iets dat ons allemaal raakte. Een moeder en haar kind waren samen naar het spektakel gekomen. Het kind, klein maar vastberaden, stapelde afwasponsjes als haar bijdrage aan de goede zaak. Haar glimlach zei meer dan woorden konden uitdrukken. Haar moeder was daar niet alleen voor zichzelf, maar voor het algemeen belang. Haar inspanningen waren een symbool van liefde en zorg. Het was een moment van diepe verbondenheid: "Je bent niet alleen, mama," zei het kind met haar kleine daad. Een zachte herinnering aan hoe de volgende generatie al begrijpt dat zorg een fundament is, een recht, geen luxe.

Moeder en kind zaten daar, stil aan de rand van het spektakel, aan de Kolk bij het water. Met een bedrukt T-shirt, hun boodschap duidelijk, en een stille hoop in hun ogen. Ze hopen op een Nederland waar zorg niet wordt geminimaliseerd, waar ziekenhuizen niet verdwijnen, en waar zorg weer draait om de mensen en niet om de winsten van bedrijven. Ze hopen op een toekomst van gelijke kansen, zorg voor iedereen, menselijke waardigheid en solidariteit.

De boodschap die wij met de SP en anderen delen is eenvoudig: je bent niet alleen. Als we samen optrekken, kunnen we een verandering teweegbrengen. We kunnen ervoor zorgen dat zorg toegankelijk blijft voor iedereen, dat zorg weer draait om mensen en niet om winst. En dat is een toekomst die we ons allemaal gunnen.

Wat kun jij doen? De strijd is nog niet gewonnen. We hebben jouw hulp nodig. Sluit je aan, teken de petities, deel de verhalen van mensen die onze zorg verdienen, en blijf je inzetten voor een systeem dat werkt voor iedereen. Samen kunnen we ervoor zorgen dat zorg een recht blijft, en geen luxe.