We mogen meedenken… maar niet beslissen
We mogen meedenken… maar niet beslissen

Alsof we de hoofdprijs hebben gewonnen: twee kerncentrales en een 380.000 volt-stroomkabel. Allemaal voor Zeeuws-Vlaanderen in de polders. En wie weet komt er later nog een setje zeekabels bij. Gratis en voor niets.
Wat mogen wij als inwoners doen? Meedenken. Niet over óf die kerncentrales er komen dat is al beslist. We mogen alleen praten over wat we ervoor terug willen. Een nieuwe weg misschien. Een dorpshuis. Een beetje compensatie voor de overlast.
Maar is dat eerlijk?
De SP vindt van niet. Want echte inspraak betekent dat je ook invloed hebt op de grote keuzes. Niet alleen op de kruimels die overblijven als de besluiten al genomen zijn. En die kruimels worden hier verkocht als ‘participatie’.
Ondertussen weten we nog weinig. Wat zijn de gevolgen voor onze gezondheid? Voor het landschap, voor de natuur? Wordt het leven hier beter, of betalen wij straks de prijs, in stilte?
De SP wil geen toneelstuk waarin de burgers mogen praten, maar het script al lang vaststaat. Geen ‘inspraak’ waarbij de uitkomst niet verandert. Als er grote plannen zijn, moeten de mensen in de regio vanaf het begin betrokken worden. Niet pas als alles al geregeld is.
De energietransitie is van ons allemaal. Dan moeten we er ook samen over kunnen beslissen. Niet over onze hoofden heen.
Affin… met een VVV-bon van 50 euro per avond worden bewoners vast netjes afgekocht om plaats te nemen in de Adviesgroep Rijk-Regiopakket geheel in lijn met de neoliberale marktlogica.

- Zie ook:
- Maria Christina Berger
Reactie toevoegen