h

Bezoek aan afdeling Werk & Inkomen

9 oktober 2018

Bezoek aan afdeling Werk & Inkomen

Maandag 8 oktober jl. hadden Ed en ik een afspraak met het hoofd van de afdeling Werk & Inkomen van de gemeente Terneuzen, een afdeling waar je onherroepelijk mee te maken krijgt wanneer je financiële hulp nodig hebt.
De bijzonder hartelijke ontvangst, reeds merkbaar in de eerste handdruk, was duidelijk de toon van heel het gesprek. 
In de cafetaria zaten we ontspannen en alle vragen die Ed (gewoontegetrouw) duidelijk op papier had gezet werden met aandacht beluisterd en beantwoord.
 
Ed vroeg vooral om "duidelijkheid" voor cliënten. Zij moeten overzichtelijk kunnen zien wat mag en wat niet mag, wat hun rechten en plichten zijn. Ed sprak duidelijk uit een overzichtsfolder te willen waarop de gemeente laat zien wat de mens moet weten ten aanzien van uitkeringen.
De heer Hoogersteger zal daarom in ieder geval de minima-gids van onze gemeente, dewelke op internet te vinden is ( versie 2016 ), bekijken met de bedoeling deze versie, met of zonder wijzigingen, terug beschikbaar te stellen als "folder". 
 
En zoals het in alle goede relaties betaamt, ook hier horen regels nageleefd te worden. Een bijstandsuitkering krijg je niet zomaar. Er is maatwerk nodig, aandacht, openheid en eerlijkheid.
 
Zo is Artikel 17 (zie : Wet werk en  bijstand) heel belangrijk. Cliënten die van de gemeente financiële hulp krijgen hebben daartegenover automatisch een "Inlichtingenplicht".
"Wat er ook wijzigt in je persoonlijke situatie, wat zich ook voordoet, geef het door aan je casemanager" zei de heer Hoogersteder. Het kan belangrijk zijn. Het kan onbelangrijk zijn. Maar geef het door. Heb je het niet doorgegeven, dan kan het financieel nadelige gevolgen voor je hebben. En bij geval van twijfel : "gewoon melden". 
 
Bijvoorbeeld : Een verhuis zullen de meeste mensen wel zien als vallend onder de "inlichtingenplicht". Dat geldt al veel minder voor "een week op vakantie gaan" , en allicht verdwijnt de inlichtingenplicht-gedachte al helemaal bij een opname in het ziekenhuis. 
 
Mooi was te horen dat de gemeente Terneuzen, het te verrichten werk - dat soms geplaatst wordt tegenover het ontvangen van een bijstandsuitkering - niet als standaardbeleid hanteert.
Een paar maatwerk-voorbeelden ter verduidelijking : 
  • Een man van 60 verliest zijn baan, is eenzaam en wil o zo graag weer aan de slag. Alleen, zijn rug is stuk door 40 jaar als stratenlegger gewerkt te hebben. Deze man wordt dan allicht een scholing aangeboden waardoor hij een werkzaamheid kan uitoefenen die hij wel nog aankan. Hij kan zodoende nog 7 jaar (zover staat zijn pensioen nog) ontsnappen aan de "eenzaamheid".
  • Een vrouw verliest haar baan op 50-jarige leeftijd en kan onmogelijk haar oorspronkelijke werk verderzetten om welke reden dan ook. De gemeente zal dan hulp aanbieden in de vorm van herscholing.
  • Een man verliest zijn baan op 55-jarige leeftijd en is danig in de war dat hij nooit meer zijn oorspronkelijke werk kan oppikken. Deze man geeft duidelijk aan iets te willen betekenen voor de maatschappij. In zo'n geval zal de gemeente vrijwilligerswerk zoeken voor deze heer waardoor hij een bepaalde structuur in zijn warrig leven krijgt en met hulp weer zo goed als mogelijk kan genieten van zijn leven.
Voorop staat dat de gemeente alle vrijwilligerswerk als een onttrekking van werk op de arbeidsmarkt ziet en dus nooit automatisch een bijstandsgerechtigde vrijwilligerswerk zal aanbieden.
Alles is maatwerk. 
 
Alle benoemde punten zal de heer Hoogersteger meenemen in het volgende "werkoverleg" en hopelijks horen we wat de uitkomst geworden is.
 
Al bij al een bijzonder fijne ontmoeting met de sociale dienst in Terneuzen. Meer dan concluderen dan dat de heer Hoogersteger het beste voorheeft met de bewoners van Terneuzen die bij hem aankloppen, kon ik niet.
 
 
 

Reactie toevoegen

U bent hier