Terneuzen

Onze afdelingsvoorzitter Jean-Paul Casteleijn kreeg een vastberaden wethouder aan de lijn ; “Het kon niet anders”.

Het broekzak-vestzak-gebeuren werd genoemd en dat zou een probleem geworden zijn.
Maar was het dat niet al lang?
We vragen ons af op welk moment het college in de gaten kreeg dat het broekzak-vestzak-gebeuren niet door de beugel kan.
Onze afdeling wil graag weten wie wanneer wees op deze constructie, die nu plots in de schijnwerpers geplaatst wordt en mede opgevoerd wordt om de opheffing van zo-net te verantwoorden richting de burger.

De burgers begrijpen het niet meer. André van der Windt was toch zo goed bezig. Hij had talent en dat mocht wat kosten. Het leek één grote happy family, maar na een dik jaar spat ook deze bubble uiteen, in het gezicht van hoeveel werknemers bij zo-net?

Ze moeten op zoek naar een andere werkgever, en laten we dan hopen dat ze er een uitkiezen die niet zo snel als zo-net (lees : de gemeente Terneuzen) omvalt van verwondering door de invoering van het abonnementstarief.

André van der Windt wil ze laten “landen” bij andere werkgevers die huishoudelijke hulp aanbieden.
Een werknemer laat je niet “landen”. De Nederlandse taal kent tal van varianten op het woord “herplaatsen”.
Maar het past in heel het gebeuren moet ik zeggen.
Het brengen van “een opheffing” staat in een stuk over de omzetting van Hulp bij Huishouden naar maatwerkvoorziening”.
Tussendoor wordt de opheffing van zo-net aangekondigd. B&W is al even transparant als de donderwolk die ik hier nu boven de stad zie hangen.

Het is reeds doorgerekend en de raad mag nu kijken of ze scenario 1, scenario 2 of scenario 3 nemen.
De gemeente kegelt de kostenpost voor zijn eigen huishouding eruit maar wil wel dat de raad nu bepaalt

of 60% van de burgers de huishoudelijke zorg blijft krijgen die hij tot nu toe had,

of alles doorgaat zoals het nu is,

of 80% van de burgers krijgt wat hij had.

Het begint zowat op de film “ Sofie’s Choice “ te lijken. Daarin moet een Joodse moeder (Meryl Streep) kiezen tussen haar zoon of haar dochter. ONMOGELIJK.

Uiteraard heeft het college een voorkeur uitgesproken.
Daarmee gaat dan allicht de meerderheid akkoord en heel de raad wordt afgerekend met de keuze : “de raad heeft ingestemd met 60%”.

Wel, ik hoop dat de stemming HOOFDELIJK zal worden want hoe kunnen wij nu achter 60% staan als overduidelijk is dat bvb tal van mensen buiten de boot zullen vallen.
Dat kun je in een beschaafde maatschappij NIET door laten gaan.
Alles op alles moet je zetten om niet op voorhand een grens te trekken.

Ok, het kan dan wel ordelijk en overzichtelijker zijn, maar dat is maar 1 kant van de medaille. Op de andere kant prijkt de kop van de burger. Laat de burger niet van de kant af rollen. Laat de burger niet op het randje bungelen. De wet zegt dat de gemeente een burger via de Wmo moet helpen. De wet stelt er geen grenzen bij.
Waarom zou de gemeente Terneuzen de raad mogen voorstellen om in te stemmen met een vermindering van maar liefst 40 % ?
Ik hoop dat hierover goed wordt nagedacht.

Een gemeente mag geen toetsingen meer doen naar de burger toe. Voor de invoering van het abonnementstarief was het in ieder geval nog mogelijk en duidelijk. Was je rijk en kon je het makkelijk zelf betalen dan kreeg je een eigen bijdrage te betalen. Op die manier kon het binnengekomen geld vanuit het Rijk prima besteed worden aan hulp voor werkenden met een kleine beurs of voor bijstandsgerechtigden of voor mensen met een beperking of voor gepensioneerden in nood.

Maar nu de wet zegt dat er niet meer getoetst mag worden zal het college voorstellen om de grenzen te bepalen.
Nee
Dat gaat tever.
Wie hulp nodig heeft moet die ook krijgen.
Punt.