Terneuzen

Bij het Leger des Heils kunnen daklozen sinds jaar en dag terecht om te schuilen voor de regen en de nacht. Zo ook hier in Terneuzen.

Ed Dantuma en ikzelf hadden op 6 juni jl. een afspraak met Agnes de Vries en Arjan. We belden aan bij een mooi statig pand aan de Kerkweg, net naast het nieuwe winkelcentrum en kregen een bijzonder kundige en grondige uitleg over het reilen en zeilen van de stichting. Daar hoorde ook een "blik achter de schermen bij", een kijkje binnen de leefwereld van daklozen die verblijven in een gebouw dat uit twee delen bestaat ;

1. De gewone opvang voor daklozen die slaapgelegenheid biedt voor max. 6 personen ;
2. De beschermde woongroep “Domus” die een permanente bewoning biedt aan mensen met een dubbele indicatie.

Voorop staat dat het Leger des Heils begeleiding biedt. Geen behandeling.

De aangeboden begeleiding is volledig toegespitst op de persoon. Iedere dakloze krijgt een begeleider aangeboden. Samen gaan ze werk zoeken via uitzendbureaus, samen zoeken ze een huurwoning (via Zuidwest Wonen) zodat ze – na de max. periode van 3 maanden bij het Leger des Heils verbleven te hebben – hun leven zelfstandig verder kunnen zetten.

Er kan gebruik gemaakt worden van de dagactiviteiten die voorhanden zijn in Vogelwaarde bij bijvoorbeeld Hoeve la Salette, het Hertenpark, of de Balans in Axel.

Vreemd genoeg is er voor de daklozen in Terneuzen zelf geen dagbestedingsruimte te vinden.

Maar, mevrouw de Vries is druk doende met medewerkers en bewoners om het kleine braakliggende stukje grond naast het gebouw te verfraaien en benutten. De eigenaar gaf immers reeds toestemming om het stukje land te bewerken. Een mooie gelegenheid om een moestuintje op poten te zetten. De producten die dit stukje grond oplevert kunnen dan weer gebruikt worden om de warme maaltijden mee te bereiden, iets wat iedere avond gebeurt. Bewoners kunnen voor 2,80 euro inschrijven voor een gezond avondmaal.

Wetend dat daklozen een “daklozenuitkering” krijgen is het dus zaak dat de bewoners hun eten en drank betalen van hun daklozenuitkering. Aangezien het Leger des Heils geen inzicht heeft in de financiën van de bewoners, kan het wel eens zijn dat een persoon teveel uitgeeft en zijn maandbedrag niet toereikend blijkt te zijn. Agnes vertelde dat ze dan een seintje krijgen van de Sociale Dienst van Terneuzen. Het is heel duidelijk dat de gemeente de uiteindelijke beslissing neemt over de financiële zaken..

• De gemeente bepaalt hoeveel bedden het Leger des Heils krijgt ;
• De gemeente bepaalt hoeveel geld een dakloze per maand krijgt ;
• De gemeente bepaalt wie er mag slapen.

Zo ook op dag van ons bezoek.

Arjan vertelde dat hij een Bulgaarse man aan de balie kreeg die een slaapplaats zocht voor de nacht.

Na een paar standaardvragen gesteld te hebben is het immer zaak om de Sociale Dienst van de gemeente Terneuzen te bellen met de vraag : “mag ik de heer x , met nationaliteit y, en gegevens z een bed aanbieden?”

Op woensdagochtend 6 juni had de heer x zeker pech. Hij werd geweigerd door de Sociale Dienst van Terneuzen aan de hand van - voor ons – nog onbekende criteria.

Ga je als dakloze op zoek naar een huurwoning dan krijg je jammergenoeg steeds vaker te maken met “een weigering”. Thans dient namelijk vaak een “huurdersverklaring” afgegeven te worden. Heb je die niet of is die negatief dan zal een verhuurder huiverig zijn om je een huurwoning aan te bieden. Ook zien ze de ontwikkeling van jaarcontracten, met mogelijkheid tot verlenging. Een angst-uitstralende ontwikkeling dus.

Deze gang van zaken zorgt ervoor dat de mensen met een heuse problematiek telkens weer op straat terechtkomen, bijvoorbeeld omdat ze voor de omgeving overlast veroorzaken.

Door het weghalen van de “woongemeenschappen” van vroeger heeft Rutte er toch voor gezorgd dat de daklozen het woordje “thuis” uit hun woordenboek mogen schrappen.

Waar worden ze geduld?

In de buurt van de Stationsweg? Nauwelijks, want de gemeenschap aldaar zal zeker protest indienen als besloten wordt om de activiteiten van het Leger des Heils te verplaatsen naar een leegstaand pand iets verderop. Het “voorbijlopen richting het centrum van Terneuzen” wordt reeds als “overlast” beschouwd.

Ed en ikzelf willen heel graag daklozen spreken en horen hoe zij erover denken. Want misschien voelen ze zich de verschoppelingen van de buurt, de paria’s uit het Westen, de ongenaakbaren uit het mooie Nederland die toch keer op keer met de nek aangekeken worden.

Agnes de Vries formuleert de problematiek - waar ze thans tegenaan loopt - als volgt : " Veel mensen moeten nu rouleren omdat er te weinig bedden beschikbaar zijn binnen de nachtopvang en de doorstroom stagneert doordat mensen minder makkelijk een woning toegewezen krijgen.  Het rouleren houdt in dat we mensen geen slaapplaats kunnen bieden binnen de nachtopvang die dit wel nodig hebben. Wij zouden graag iedereen tot dienst willen kunnen zijn die een plek nodig hebben. Daarnaast kunnen wij helaas niet iedereen een traject aanbieden doordat niet iedereen aan de voorwaarden voor het verkrijgen van een traject voldoen. Wij zouden ook deze mensen graag op weg willen kunnen helpen. "

Aan inzet bij het Leger des Heils ontbreekt het niet.

Nu nog een degelijke inspanning van onze gemeente zodat onze daklozen kunnen genieten van het belangrijke “thuis-gevoel”.

Meer informatie over de werken van Het Leger des Heils op bijgevoegde link : https://www.legerdesheils.nl/zuidwest-nederland