Terneuzen

Een droom die uitkwam.

Tot op de dag van vandaag floreert het dorpspark opperbest, mede door het feit dat Klaus een uiterst precieze penningmeester was. Niets ontging hem en niets was teveel.

Velen zijn Klaus dan ook enorm dankbaar want hij liep niet de 99 meter. Dat was niet zijn ding. Hij liep de 100 meter, en uiteindelijk kreeg hij het Dorpspark voor jong en oud.

De laatste jaren hadden Klaus en zijn echtgenote hulp in de huishouding via de Wmo. Toen de herindicering een paar jaar terug geformuleerd werd rond de “keukentafel” had Klaus het meteen door ; "het was reeds besloten voordat we het gesprek startten" zei hij. Veel uren huishoudelijk hulp werden hem ontnomen, waardoor zijn echtgenote meer moest opvangen dan ze aankon. Het zorgde voor slapeloze nachten. 

Klaus stuurde een brief naar het College en zijn raadsleden om hen te laten zien dat de burger niet gehoord wordt.

Dit “beroep aantekenen” heeft hem geen windeieren gelegd. Al snel kreeg hij de uren die hij voor de herindicering had terug.

Het onrecht dat hem aangedaan was en de kracht die hij moest opbrengen om in beroep te gaan deden hem en zijn echtgenote ongetwijfeld veel verdriet maar ook in deze liet hij zien waar hij voor stond. Zijn doorzettingsvermogen en ontstuitbaar rechtvaardigheidsgevoel sierden hem.

Met trots kunnen wij zeggen dat hij lid was van de SP.

We zullen Klaus missen.

We wensen zijn echtgenote, familie en vrienden heel veel sterkte toe !